poczytywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk Ib, poczytywaćtuję, poczytywaćtuje, poczytywaćany {{/stl 8}}– poczytać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, poczytywaćam, poczytywaća, poczytywaćają, poczytywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} uznawać kogoś, coś za kogoś, za coś, odbierać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poczytywać — Poczytać, poczytywać coś komuś za złe zob. zły 1 … Słownik frazeologiczny
poczytywać – poczytać [brać – wziąć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {komuś} {{/stl 8}}za złe {{/stl 13}}{{stl 7}} uważać kogoś za winnego czemuś, mieć do kogoś żal o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poczytywano za złe komuś jego bliskie kontakty z szefem. Nie poczytają mi tego za złe? {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poczytywać — → poczytać … Słownik języka polskiego
poczytać — dk I, poczytaćam, poczytaćasz, poczytaćają, poczytaćaj, poczytaćał, poczytaćany poczytywać ndk VIIIa, poczytaćtuję, poczytaćtujesz, poczytaćtuj, poczytaćywał, poczytaćywany 1. tylko dk «spędzić pewien czas na czytaniu» Poczytać sobie książkę,… … Słownik języka polskiego
poczytać — Poczytać, poczytywać coś komuś za złe zob. zły 1 … Słownik frazeologiczny
zły — 1. Mieć, wziąć, brać, poczytać, poczytywać coś komuś za złe «przypisać komuś złe intencje, negatywnie ocenić czyjąś decyzję lub postawę»: Młody, atrakcyjny. Trudno mieć mu za złe, że nie chciał do końca życia być wdowcem. Viva 5/2000. (...)… … Słownik frazeologiczny
chluba — ż IV, CMs. chlubabie 1. lm D. chlub «ten, kim (to, czym) się można chlubić, chwalić, kto (co) przynosi zaszczyt, chwałę; przedmiot chwały, dumy» Być chlubą rodziców, szkoły. 2. blm «chwała, zaszczyt, sława» Mieć, uważać, poczytywać sobie coś za… … Słownik języka polskiego
herezja — ż I, DCMs. herezjazji; lm D. herezjazji (herezjazyj) «pogląd religijny sprzeczny z dogmatami religii panującej, zwykle katolicyzmu» przen. «idea, pogląd sprzeczne z utartymi, przyjętymi w danym środowisku poglądami; odstępstwo od powszechnie… … Słownik języka polskiego
obowiązek — m III, D. obowiązekzku, N. obowiązekzkiem; lm M. obowiązekzki 1. «konieczność zrobienia czegoś wynikająca z nakazu wewnętrznego (moralnego), administracyjnego, prawnego; to, co ktoś musi zrobić powodowany tą koniecznością; powinność,… … Słownik języka polskiego
pochlebiać — ndk I, pochlebiaćam, pochlebiaćasz, pochlebiaćają, pochlebiaćaj, pochlebiaćał, pochlebiaćany pochlebić dk VIa, pochlebiaćbię, pochlebiaćbisz, pochlebiaćchleb, pochlebiaćbił, pochlebiaćbiony «wyrażać się o czymś pochlebnie, chwalić, zwykle… … Słownik języka polskiego
